Dat was écht smullen na de jacht!

 

Dat wordt smullen na de jacht!

Broodje pulled goose met koolsla en BBQ saus.

2 Canadaganzen, ruim 20 broodjes!

Hieronder het recept wat ik ongeveer gevolgd heb voor het ganzenvlees. Ik deed ook de poten erbij.

Voor de koolsla gebruikte ik een zakje gesneden wortel en witte kool van AH aangevuld met fijngesneden ijsbergsla en mayonaise, Griekse yoghurt, grove mosterd en wat vers gemalen peper.

Drukjacht Rheinland-Pfalz

Donderdagavond na een lange dag werken mijn jachtkleding klaar gehangen, geweer en munitie gecheckt en vroeg naar bed. Vrijdagmorgen gaat om 4.15 uur de wekker... oef wat vroeg! Snel aankleden, geweren uit de kluis en een snel bakje koffie met ontbijtkoek. We sluipen samen het slapende huis uit. Onze pubers gaan er pas over een paar uur uit. 

We ontmoeten nog twee medejagers uit de buurt op de carpoolplaats en rijden gezamenlijk richting onze oosterburen. Na een voorspoedige reis komen we rond 8.45 uur aan bij de verzamelplaats. Uit de pet van een van de jachthouders mogen we een lootje pakken. Ik pak bewust een andere kleur dan Arjan, ik wil niet te dicht bij elkaar zitten. Ik krijg plaats D2, dit blijkt een plaats in het midden van het veld te zijn.

De groepen gaan allemaal met een 'uitzetter' mee. Wij mogen achterop een pick-up plaatsnemen. We rijden met een behoorlijk vaartje, goed vasthouden en je capuchon op omdat anders je pet afwaait. Op de plaats van uitzetten moeten wij wachten totdat alle geweren buitenom geplaatst zijn. Daarna kunnen wij pas onze posten innemen. Onze plaatsen liggen in het kerngebied en op deze manier wordt dat pas verstoord als het buitenom al is afgezet. Na een tijdje in stilte te wachten en genieten van de omgeving mogen we vertrekken. In volgorde achter de uitzetter aan. Op mijn post wordt mij duidelijk aangewezen welke richting ik veilig kan schieten en we wensen elkaar Waidmannsheil. De groep loopt in stilte verder.

Het pad waarlangs ik sta

Ik overzie mijn post, langs een pad met een mooie open strook voor mij van ongeveer 4 meter breed. Daar zal het moeten gebeuren! Ik maak snel wat foto's, maak contact met mijn buurjagers en laad mijn geweer. Het is ongeveer 10.00 uur en het grote wachten is begonnen.

Omdat wij als laatsten uitgezet zijn begint de drift al snel. Na een kwartiertje hoor ik de drijvers achter mij roepen en een bel van één van de honden klingelt er lustig op los. De hond komt even bij mij kijken en rent dan weer snel de bossen in, prachtig hoe ze vol vuur en passie aan het werk zijn! Het is behoorlijk fris, dus af en toe wat bewegen om niet te verkleumen is wel nodig. Een briesje door de bomen maakt mij alert,  ik hoor wat! Ik speur mijn omgeving weer af, helaas het waren alleen vallende blaadjes of wat regendruppels. Ik ga even zitten op mijn krukje, dan kan ik ook wat beter onder de struiken door kijken.

Een ree passeert in sneltreinvaart, ook wel hoogvluchtig genoemd. In het kerngebied waar ik sta mogen alleen stilstaande vrouwelijke kalveren geschoten worden. En reewild schiet je sowieso alleen stilstaand.

De open strook voor mij
waar ik het varken schoot

Ik hoor drijvers roepen in de dichte dekking voor mij, ik zie ze niet, ze zijn duidelijk een vak verder weg. Ik ga weer staan, opletten nu! Door de bossen zie ik iets aankomen van links, een ree? Nee, een varken, een grote big of overloper. Waarschijnlijk uit een rotte, een groep zwijnen, die door de drijvers uit elkaar is gedreven. Ik leg aan, pak hem op tussen de bomen en zodra hij op het open vlak is zoek ik z'n kop, ik beweeg mee, schiet en grendel door. Het dier ligt ter plaatse, ik zie nog wat beweging maar dat is snel voorbij.

Pff wat een adrenaline, ik heb het ineens niet meer koud!

Opletten nu, misschien komen er nog meer! En ja zo'n 10 minuten later komt er weer één, iets groter dan de vorige, hij komt op dezelfde manier van links uit de bossen, ik leg aan, pak hem op en op het open stuk schiet ik. Hij slaat over de bol en rent door. Ik heb helaas geen kans voor een tweede schot omdat de dekking, zoals we de bosjes noemen, te dicht is...

Mijn buurjager kan hem arresteren met een bladschot, precies op hart en longen. Ik heb zijn onderkaak geraakt bleek later. Fijn dat hij snel binnen is en niet lang heeft moeten lijden. Waarschijnlijk heb ik teveel voor gegeven. Wij bejagen veel haas en dan moet je wel meer voorgeven. En later vertelt de jachthouder dat er in de schietbioscoop ook meer moet worden voorgegeven dan in het echt. En daar had ik laatst nog geoefend. Zo leren we elke keer weer en ik ben heel blij dat hij binnen is!

de 'overloper' die ik mocht schieten

Meer kansen krijg ik niet vandaag, wel is er nog veel te zien. Een ree blijft een tijdje vanachter een boom naar mij kijken en vertrekt dan toch maar weer snel. Later rent een ree een rondje om mij heen en houdt mij sterk in de gaten. Ik sta heel stil om haar niet meer dan nodig te verontrusten.

Mijn buurjager hoor ik schieten, ik kijk zijn richting hij schiet nog twee maal. Dan zie ik zo'n 50 meter achter hem een groot varken over de horizon lopen. Later blijkt deze 15 meter over het wegje dood te liggen. Het vrouwelijk zwijn kwam alleen, zonder biggen, en kwam recht op de jager af. Als je dan alleen maar op de grond staat met je krukje naast je moet je wel schieten! Gelukkig is hij niet aangevallen!

Om 13.30 uur is het 'Hahn im Ruhe', niet meer schieten! De drijvers komen teruggelopen en het geschoten wild wat ze vinden wordt aan het pad gelegd. Ook wordt er bij elke post genoteerd hoeveel schoten er geplaatst zijn en welk wild er ligt. Zo weten ze precies waar ze straks moeten nazoeken. Het is een kleine overloper die ik schoot, kopschot, waardoor het dier er niets meer van geweten heeft en niet heeft geleden. Zo wil ik ze allemaal wel schieten!

de 'Strecke', het tableau van deze dag
alle drijvers en jagers staan er omheen

De uitzetter komt ons weer ophalen. Noteert nauwkeurig, 2 schoten, 1 ter plaatse, 2e bij buurjager binnen. Geen nazoek op mijn post. We lopen met elkaar weer naar de auto en vertrekken naar de jacht-hut. Daar wacht een groot vuur en een pan heerlijke uiensoep en broodjes hamburger op ons. Een aantal drijvers hangen hun sokken te drogen en warmen hun blote voeten bij het vuur. De 'Strecke' wordt gelegd, hondenmannen zijn nog druk met nazoeken, stukje bij beetje wordt het wild binnen gebracht.

ik krijg mijn breuk 

Totaal 12 varkens en 3 reeën. Nog 1 varken wordt een dag later nagezocht. Men wacht tot deze zich in een wondbed heeft teruggetrokken en gaat dan met een ervaren nazoekhond op zoek. Als het dier nu opgejaagd blijft is het heel lastig en gevaarlijk om hem te stellen. Door de adrenaline van dit moment kunnen ze heel lang blijven lopen. Als het donker valt worden er op de 4 hoeken van het tableau houten fakkels aangestoken. Alle petten gaan af en zo wordt het wild dood geblazen met de jachthoorn. Signaal 'Sau tot' en 'Reh tot' klinken. Dan worden de schutters die succes hebben gehad één voor één naar voren geroepen en mogen hun breuk in ontvangst nemen. De jachthouder heeft een dennentakje op zijn pet gelegd en wenst mij Waidmannsheil, ik zeg Waidmannsdank en neem het takje over op mijn pet. Na het uitdelen van de breuken werd de jachtkoning van de dag bekend gemaakt. Onze uitzetter viel in de prijzen en mocht het kunstig gemaakte houten zwijn mee naar huis nemen. Ook kreeg hij de ludieke prijs voor het kleinste zwijn, een reep chocolade. Applaus en gelach uit de groep valt hem ten deel.

Dan klinkt jachtsignaal 'Jagd Vorbei' uit de jachthoorn. Wat bijzonder om dit zo met elkaar af te sluiten. Na een voorspoedige terugreis kijk ik terug op een prachtige en leerzame ervaring.

Dank voor deze mogelijkheid

Kleinwildjacht

Zaterdagmiddag.

Kleinwildjacht.

Buitenlucht.

Oogsten.

Samen.

drijvers door het groen

Wat is het heerlijk in het veld, de zon komt voorzichtig door de wolken.

De groep drijvers hebben zich in linie opgesteld, een paar schutters ertussen en ik mag aan de kant iets voor de linie meelopen.

Er wordt door de honden hard gewerkt. Neus in de wind en flinke slagen maken door het groen. Zo worden fazanten en hazen op gedaan.

een van de drijvers met 'mijn' haas

Na de eerste drift mag ik aan kop blijven staan, ik laat mij een stukje in de slootkant zakken. De drijvers komen weer onze kant op en roepen 'porto!'

Er is een haas op de lopers gegaan, hij komt rechtdoor mijn kant op, zo'n 20 meter voor mij blijft hij zitten. Hij bekijkt de situatie eens en vertrekt, naar links... ik leg aan en pak het haas op, volg hem met mijn loop en net voorbij het dier druk ik af. Het haas gaat over de bol, een direct dodelijk kopschot.

hulp bij slootje springen

Een jonge hond van een van de jagers is er snel bij, hij brengt het haas naar zijn baas. Deze geeft hem aan een drijver, de blaas van het haas wordt direct leeggedrukt. Pekelen noemen we dat.

Zo helpen we elkaar, zo werken we samen in het veld om te oogsten en om balans in de wildstand te houden.

Maar ook om elkaar over een slootje te helpen en elkaar te wijzen op al het moois wat er te zien is.

vers gebakken brood

We zien twee keer een klucht patrijzen, twee velduilen, een paar snippen en een stukje regenboog.

Wat fijn om zo met elkaar in het veld te zijn!

Arjan heeft een fazantenhaan geschoten, beide dieren mogen we mee naar huis nemen. Dat wordt weersmullen!

En we smullen ook van het vanmorgen versgebakken brood, dat gaat er wel in na een middag buiten zijn!

Dankbaar! 

Vossenjacht

Nog nagenietend zit ik op de bank onder een fleece dekentje. Wat was het een mooie dag! Mijn wangen zijn rood van de wind en mijn ogen hou ik bijna niet meer open. Wat is buiten zijn toch fijn!

Vanmorgen rond 9.00 uur zijn we vertrokken. Een uurtje later waren we op de plaats van bestemming, we zagen al behoorlijk wat auto's staan en ja er liep een bekende hond... hier moet het zijn. Goedemorgen! We begroeten elkaar, een weerzien of een eerste kennismaking, daarna gaan we vlug omkleden bij de auto. Klompen verruilen voor laarzen en regenpijpjes over de kleding aan. Al is het alleen maar voor de wind.

Vandaag gaan we op vossenjacht! 🦊

De drijvers lopen door de groenbemester.

Hond Lien wacht ongeduldig in de auto, ze is al lang blij dat ze mee mocht met de baasjes. Soms moet ze ook thuisblijven en mag alleen het geweer mee, maar vandaag is ze hard nodig! We krijgen een kop koffie met krentenbol in de schuur en de plannen worden besproken.

Bij de eerste lap groenbemester mag ik mij aan de zijkant opstellen. Er wordt door de drijvers flink geroepen en door de honden heel hard gewerkt om de vos los te krijgen. Maar helaas, ook op de terugweg bleek dat meneer niet thuis was. Er werden wel wat keutels gevonden dus hij was daar wel eens geweest.

De tweede lap groenbemester was wat hoger en ook een groter veld. Ik zet mij op de hoek van het perceel in een slootkantje naast een dam. Stilzitten en wachten maar. De drijvers vertrekken voor mijn neus, scherp blijven en ook stilzitten, de vos kan achteruit komen. Turen of ik beweging zie in het groen en langs de vaart kijken of hij niet gaat zwemmen. Met de koude wind in de rug worden mijn handen al snel gevoelloos. Ik stop er een in mijn jaszak en wissel dit zo om en om af. Dan is het prima vol te houden. Als de drijvers op de terugweg zijn hoor ik: VOS! Een grote brul en ze wijzen recht vooruit! De kopgeweren zijn weer scherp! De middelste man kan de vos arresteren, zijn eerste! De vos ligt er als dood bij. Op het schot is onze hond Lien als een speer vertrokken, Arjan heeft dat niet goed kunnen zien in de hoge groenbemester. Ze duikt niet veel later op de achterkant van de vos... die was áls dood dus... de vos draait zich om en bijt Lien behoorlijk in de kop. Een gejank van jewelste en tja... wat kan ik doen? Ik zie niet wat er gebeurt, zie ook niet goed welke honden er bij zijn. Ik besluit te blijven staan omdat de schutter er al heen gaat, hij trekt de hond van de vos af en schiet nog een keer.

Lien met de vos.

Heel veel mazzel dat hij zelf niet door de vos gebeten is!

De schade bij Lien valt mee, ze druipt af richting baas... ze is wel behoorlijk rood van het vossenbloed. Goed gedaan! En ook trots op Lien, voor niks niet bang en een volgende keer zal ze vast beter kijken waar de kop zit... De drijvers gaan nog een keer terug het veld in, de jongste dochter van Arjan van 10 jaar loopt weer kranig mee. Wat gaaf he om dit met elkaar mee te beleven! Ze houd het maar mooi vol! Zó trots op haar!

Er wordt aan de andere kant van het veld geschoten op een vos in de groenbemester, moeilijk, lastig te zien. Deze vos gaat terug het groen in en laat zich niet meer zien. Het zijn taaie rakkers, die red zich wel. Helemaal aan het eind van de drift rent er een flinke vos de blok uit deze wordt beschoten en vlucht weg, verstopt zich in de stroschuur van de boerderij, daar is vandaag weinig aan te doen. Hij moet goed geraakt zijn, maar het was een ouwe taaie. Die gaan als het even kan altijd door. Na het weekend gaan ze er met bouwhondjes heen om hem toch nog te pakken te krijgen. Na nog een blok cichorei volgt aspergegroen of beter aspergebruin, daar gaat een vos in het midden uit, helaas buiten schot. We gaan terug naar de schuur. De eindstand wordt opgemaakt. Vier vossen gezien één binnen, één volgt naar alle waarschijnlijkheid nog. Mooi! De vossen hoeven niet weg maar moeten wel uitgedund worden. Dat is belangrijk voor de weidevogels en ander kleinwild. Zo houden we alles in balans.

De erwtensoep met brood smaakt heerlijk na zo'n dag! Het was genieten met een grote G!

Dank voor de uitnodiging!