Nog nagenietend zit ik op de bank onder een fleece dekentje. Wat was het een mooie dag! Mijn wangen zijn rood van de wind en mijn ogen hou ik bijna niet meer open. Wat is buiten zijn toch fijn!
Vanmorgen rond 9.00 uur zijn we vertrokken. Een uurtje later waren we op de plaats van bestemming, we zagen al behoorlijk wat auto's staan en ja er liep een bekende hond... hier moet het zijn. Goedemorgen! We begroeten elkaar, een weerzien of een eerste kennismaking, daarna gaan we vlug omkleden bij de auto. Klompen verruilen voor laarzen en regenpijpjes over de kleding aan. Al is het alleen maar voor de wind.
Vandaag gaan we op vossenjacht! 🦊
 |
| De drijvers lopen door de groenbemester. |
Bij de eerste lap groenbemester mag ik
mij aan de zijkant opstellen. Er wordt door de drijvers flink geroepen en door
de honden heel hard gewerkt om de vos los te krijgen. Maar helaas, ook op de
terugweg bleek dat meneer niet thuis was. Er werden wel wat keutels gevonden
dus hij was daar wel eens geweest.
De tweede lap groenbemester was wat
hoger en ook een groter veld. Ik zet mij op de hoek van het perceel in een
slootkantje naast een dam. Stilzitten en wachten maar. De drijvers vertrekken
voor mijn neus, scherp blijven en ook stilzitten, de vos kan achteruit komen.
Turen of ik beweging zie in het groen en langs de vaart kijken of hij niet gaat
zwemmen. Met de koude wind in de rug worden mijn handen al snel gevoelloos. Ik
stop er een in mijn jaszak en wissel dit zo om en om af. Dan is het prima vol
te houden. Als de drijvers op de terugweg zijn hoor ik: VOS! Een grote brul en
ze wijzen recht vooruit! De kopgeweren zijn weer scherp! De middelste man kan
de vos arresteren, zijn eerste! De vos ligt er als dood bij. Op het schot is
onze hond Lien als een speer vertrokken, Arjan heeft dat niet goed kunnen zien
in de hoge groenbemester. Ze duikt niet veel later op de achterkant van de
vos... die was áls dood dus... de vos draait zich om en bijt Lien behoorlijk in
de kop. Een gejank van jewelste en tja... wat kan ik doen? Ik zie niet wat er
gebeurt, zie ook niet goed welke honden er bij zijn. Ik besluit te blijven
staan omdat de schutter er al heen gaat, hij trekt de hond van de vos af en
schiet nog een keer.
Heel veel mazzel dat hij zelf niet door
de vos gebeten is! Lien met de vos.
De schade bij Lien valt mee, ze druipt af richting baas... ze is wel behoorlijk rood van het vossenbloed. Goed gedaan! En ook trots op Lien, voor niks niet bang en een volgende keer zal ze vast beter kijken waar de kop zit... De drijvers gaan nog een keer terug het veld in, de jongste dochter van Arjan van 10 jaar loopt weer kranig mee. Wat gaaf he om dit met elkaar mee te beleven! Ze houd het maar mooi vol! Zó trots op haar!
Er wordt aan de andere kant van het veld geschoten op een vos in de groenbemester, moeilijk, lastig te zien. Deze vos gaat terug het groen in en laat zich niet meer zien. Het zijn taaie rakkers, die red zich wel. Helemaal aan het eind van de drift rent er een flinke vos de blok uit deze wordt beschoten en vlucht weg, verstopt zich in de stroschuur van de boerderij, daar is vandaag weinig aan te doen. Hij moet goed geraakt zijn, maar het was een ouwe taaie. Die gaan als het even kan altijd door. Na het weekend gaan ze er met bouwhondjes heen om hem toch nog te pakken te krijgen. Na nog een blok cichorei volgt aspergegroen of beter aspergebruin, daar gaat een vos in het midden uit, helaas buiten schot. We gaan terug naar de schuur. De eindstand wordt opgemaakt. Vier vossen gezien één binnen, één volgt naar alle waarschijnlijkheid nog. Mooi! De vossen hoeven niet weg maar moeten wel uitgedund worden. Dat is belangrijk voor de weidevogels en ander kleinwild. Zo houden we alles in balans.
De erwtensoep met brood smaakt heerlijk
na zo'n dag! Het was genieten met een grote G!
Dank voor de uitnodiging!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heb je vragen? Stel ze gerust!