Jachtvakantiezaterdag 🐗🐗🌿🌿📯

 "Jachtvakantiezaterdag"

Zaterdag eerst maar eens een keer uitslapen, in plaats van wéér om 4 uur de wekker.
's Middags zijn we uitgenodigd bij Duitse vrienden die een uurtje verderop wonen om met hun boot te gaan varen. Heerlijk was het en wat een prachtige meren zijn er overgebleven na het winnen van bruinkool. Onze hond Anna vindt het varen eerst wat spannend maar wil wel uit de boot springen om meeuwen te vangen 😅

Zon en wind wordt ze ook wat slaperig van, net als wij. Na een goede maaltijd van de bbq kleden we ons om in jachttenue. 
We vertrekken naar het jachtveld van onze vriend, het is ook op een oude bruinkoolmijn. Een gebied wat best gevaarlijk en daarom niet zomaar toegankelijk is. Op deze oude mijn zijn alleen de wegen en paden verdicht  en dus begaanbaar. Buiten de paden kun je zomaar wegzakken en langs de meren is veel drijfzand.
Er leeft in dit rustige gebied een groep edelherten, een paar reeën en ook veel wilde zwijnen. Er is in de regio Afrikaanse varkenspest en daarom is beheer van wilde zwijnen extra belangrijk. Zo verspreiden ze niet over een groter gebied.
Onze vriend legt ons uit dat hij in verband met het moeilijk begaanbaar gebied graag wil dat we een 'kopschot' plaatsen. Een schot waarbij het varken direct op de plaats ligt. Anders dan wanneer je hart en longen raakt zoals we bij reewild gewend zijn. Zo'n schot is ook direct dodelijk maar varkens zijn taaier en kunnen dan nog gerust 100 tot 150 meter lopen. 

De kansel waar ik zit

De kansels waar wij vanavond mogen zitten staan aan de rand van het 'Wildschweinteich' zo'n 700 meter uit elkaar.
Met zo'n naam van het meer, dan moet het goedkomen toch?

'wildezwijnenmeer'

 

Op de 'kirrung' voor mijn neus is al een langere tijd gevoerd door onze vriend. Elke avond komt er een groep varkens eten, ook wel een rotte genoemd. Varkens kun je niet lokken met geluid zoals reebokken, zij schrikken juist als je lawaai maakt en zijn dan in een oogwenk allemaal weg.
Bij Arjan is al een paar keer een zwijn alleen gezien, dat is dan vaak een mannelijk stuk, een keiler. Ook zijn daar af en toe edelherten.
Spannend wat de avond gaat brengen.
Iets over half 8 zit ik gereed, bij Arjan duurt het wat langer. Hij moest eerst nog wat gevleugelde vrienden verwijderen. Wespen waren een prachtig huis aan het maken in zijn kansel. Heel mooi maar niet fijn als huisgenoten in zo'n klein en warm hokje.
We maken zoals we gewend zijn een overzichtsfoto en delen die met elkaar. Klaar voor wat komen gaat!

Voor mij zie ik al snel beweging... kijker aan, goed turen, een haas 😅
Stilte, rust, wachten... heerlijk!

20.45 uur een schot! Arjan appt al snel 'Schwein liegt im feuer!'
Ik wens hem Waidmannsheil en onze vriend stuurt Arjan een foto van de wildcamera waar het zwijn nog rechtop staat.  Hij kwam alleen, dus daarom bijna zeker een keiler. Dat zou dan Arjan z'n eerste mannelijke volwassen zwijn zijn!

Ineens zie ik rechts tussen de lage dennen wat beweging. Snel en stil mijn telefoon wegleggen en mijn geweer pakken.

Ik zet de filmopname van de richtkijker aan.
Een zwijn, een flinke, steekt het wegje over naar de kirrung gevolgd door een stuk of 10 biggen en nog een paar grote varkens.  Wat een drukte ineens! Het krioelt door elkaar. Nou zie er daar maar eens uit te schieten en dan nog de juiste ook. De biggen hebben geen streepjes meer, ze zijn wel groot genoeg om te oogsten. Toch schiet ik liever een grotere ertussenuit, maar niet de grootste leidzeug. Zij heeft als taak om de rotte te leiden en om rust in de groep te houden. Heel belangrijk, zeker in wolvengebied.
Een van de varkens wordt telkens weggejaagd door big-mama  die wil ik proberen te schieten. Ik heb te weinig ervaring met varkens om nu goed te zien welk dier vrouwelijk of mannelijk is. Dat is nu de biggen zelfstandig zijn ook niet belangrijk. De grote leider is altijd een vrouwtje, een bagge. Aan haar gedrag is duidelijk te zien dat zij de baas is. Het is vooral belangrijk dat het dier goed vrij staat voor ik schiet, dus geen twee of drie achter elkaar.
Dan lopen er twee wat meer naar links, zou dit mijn kans zijn? Een van de twee draait om, terug naar de groep. Hij staat vrij, ik richt en het schot is eruit. Hij ligt op de plaats! De rotte vliegt weg, de leidzeug als laatste achter hen aan. Het zal niet lang duren voor de groep weer bij elkaar is en ze op een veldje verderop op de camera te zien zijn.
Een kwartier na elkaar hebben we allebei een wild zwijn geschoten! Hoe bijzonder is dat weer!

De woensdag ervoor hadden we vlak na elkaar een bok. Een jachtvriend vraagt later: 'Doen jullie aan synchroon beheer?'

Onze reebokken van woensdagavond. 

Terwijl ik mijn spullen inpak komt onze vriend eraan en kijkt bij het zwijn. Hij roept 'ein Keiler' en ik denk huh? Hoe dan? Het is niet gebruikelijk dat mannetjes bij de rotte blijven maar nu er veel wolven in dit gebied zijn blijven ze langer dan normaal bij de groep.

Ik krijg de breuk van hem en samen tillen we het dier in de wilddrager achter de auto. We rijden door naar Arjan.
Eerst wensen wij elkaar Waidmannsheil en Arjan krijgt ook een breuk van onze vriend.
We leggen de varkens naast elkaar en Arjan blaast het signaal 'Sau tot' op de jachthoorn. Zo bijzonder om dat zo samen te beleven.

Gelukkig hebben wij ook een trekhaak aan onze nieuwe auto en de wilddrager van onze vriend meegenomen. Zo vervoeren we beide zwijnen naar de koelcellen. Omdat het hier ASP gebied is moet alles op 1 centrale plek ontweid worden. Daar is een mooie slachtplaats met koelcellen, stromend water en goed licht.
We wegen de zwijnen leeg, Arjan's varken weegt 41 kilo, die van mij 36 kilo. Ze maken elkaar niet veel.

Nadat we alles goed schoongespoeld hebben gaan we weer terug naar ons vakantieadres.
Dankbaar voor deze prachtige gevarieerde en bijzondere vakantiedag!