Jagers doen meer! Tellingen 2022

Daar ligt een mooie bok in de boomgaard!

25 en 26 maart is de jaarlijkse reewild telling en wij doen weer mee. Het gebied van Wildbeheereenheid Tholen en Sint-Philipsland is opgedeeld in 5 telgebieden. In elk gebied maakt een team van 2 tellers op vrijdagavond, zaterdagochtend en zaterdagavond een ronde in de auto en tellen zo het zichtbare reewild. Naast de tijd en de plaats wordt er op de formulieren aangegeven of er bokken, geiten of kalveren gezien zijn.

Vrijdag was ik pas om 17.00 uur thuis. We slingeren snel het tosti-ijzer aan en stappen mét tosti, telformulier en verrekijkers in de auto. Het gebied wat aan ons is toebedeeld ligt overwegend in het jachtveld waar wij ook mee mogen jagen dus is de weg ons wel bekend.

Als het telgebied begint gaat Arjan langzamer rijden en we speuren de velden af. Reewild houdt van rust en dekking, ze hebben het nodig om te kunnen herkauwen en om snel beschut te zijn bij gevaar. Ze staan dan ook vaak wat verder van de bebouwde kom af en in de buurt van bosjes of in boomgaarden.

Terwijl we zo speurend rondrijden zien we ook heel veel ander moois!

Veel fazantenhanen die zich nu helemaal oppoetsen voor de vrouwtjes en zo mooi fel van kleur zijn. Eenden in de slootjes en hazen in de laatste zonnestralen.

De eerste ree spotten we in een grote boomgaard, langzaam rijden we langs de paadjes en stoppen af en toe als we reewild vermoeden. Ho stop... iets terug rijden, raampje open, door de verrekijker kijken...

De avond valt in de polder...

Oh nee, toch een dikke haas, een pol gras of tak. En dan toch een ree, een geit stellen we allebei vast, geen gewei op de kop, dikke buik en een duidelijk schortje als spiegel. Nu langzaam verder, er zullen er vast meer in de buurt zijn. En ja hoor een paadje verder nog een geit, na een paar lege paadjes zien we twee bokjes bij elkaar.

Wow dat is gaaf! Met de koppen tegen elkaar wordt er een duw en trek spelletje opgevoerd.

Twee bokken waarvan één zeker een zesender en de tweede lijkt kleiner. Ze hebben geen oog voor ons, er wordt flink kracht gemeten. In deze periode begint het bepalen van de rangorde en het bewaken van het territorium. Wie wint mag in dit gebied straks de geiten beslaan. De ander wordt weggejaagd. Een jonge bok wordt soms wel geduld door een plaatsbok.

De geweien haken in elkaar en er wordt getrokken en geduwd... dan sprinten ze ineens achter elkaar aan, in volle vaart onze kant op. Ineens worden wij opgemerkt en hup... met een haakse bocht verdwijnen ze in een ander pad van de boomgaard.

Wat mooi om dit zo door je verrekijker te zien!

Als het schemerig wordt zijn we aan het einde van onze route. Op weg naar huis door de polder zien we ineens iets aan de kant van de weg. Hé wat is dat? We kijken recht in het witte gezicht van een uil die bovenop een haas zit! Prachtig!

Zaterdagochtend gaat de wekker weer vroeg, 8.00 uur zitten we in de auto. Nog snel even langs de buurtsuper voor een warme appelflap en een zakje bolussen als ontbijtje en daar gaan we weer.

Zoek het haas!

Dezelfde route, dezelfde reeën maar toch is de telling anders. Wild is altijd in beweging.

Ook nu zien we naast reeën weer zoveel ander moois! Bergeenden, een Veldleeuwerik en een buizerd heel dichtbij.

Een haas die zich in de flank van de dijk drukt. Zo mooi hoe deze dieren vertrouwen op hun schutkleur.

Ik zie een groene specht tegen een appelboompje en een klucht patrijzen en een groep fazanten in het veld.

De meeste boomgaarden kunnen we goed vanaf de openbare weg bekijken of er loopt een pad door waar we van de fruitteler overheen mogen rijden.

In een paar kleinere boomgaarden kan dat niet, dan parkeren we de auto en controleren lopend op de aanwezigheid van reewild.

hommels in de boomgaard

Mooi om zo tussen de oude bomen met voorzichtige bloesem te lopen. Dozen met hommels staan klaar voor de bestuiving. De

nestkast staat klaar voor de torenvalk die daar straks gaat broeden. Deze zorgt dat spreeuwen en muizen de boomgaard meer met rust laten.

We sluiten de ochtend af met een boerenijsje op een bankje aan de dijk, tussen de schapen.

Wat is het mooi werk om zo samen te doen!

Na de 3e telling worden ze alledrie ingetekend op de kaart in het fauna registratie systeem (frs)

De cijfers geven goed inzicht in de ontwikkelingen van de reewildpopulatie en vormen zo een basis voor het reewildbeheerplan.

Zaterdagavond moe maar voldaan... op naar volgende week... de voorjaars-telling vogels én wildtelling.

Zaterdag 2 april gaat de wekker dus weer vroeg, weer hetzelfde patroon... 7.30 uur de wekker, 8.00 uur bij de spar voor bolussen... het gaat bijna een ritueel worden.

Femmy, Arjan zijn dochter van 10 jaar oud, is net als vorig jaar ook bij. We gaan weer meerkoeten tellen, haha... dat zijn er altijd zoveel!

We zien heel veel moois! We noteren heel veel kraaien, kauwen en eksters. En ook weer heel veel meerkoeten...

Grutto's, kievieten, plevieren, zaagbekken, fazanten, patrijzen, zwanen, wat is er bijzonder veel moois te zien in de schepping!

Meneer Fazant met 1 van zijn vrouwtjes

Er vloog een groene specht vlak naast onze auto weg. Hé, zegt Femmy, die vliegt grappig!

Elke vogelsoort heeft weer ander gedrag en een andere manier van vliegen. Zo herkennen we ook al snel of een zwarte vogel een kraai of een kauw is. Kraaien zijn vaak alleen of met 2 of 3 bij elkaar, ze lopen deftig rechtop en ze vliegen met lange slagen en zweven langer tussen twee slagen door.

Kauwtjes zijn vaak met grotere groepen, zijn wat kleiner, drukker in gedrag en vliegen met snellere vleugelslag.

Femmy houdt ze met gemak uit elkaar.

Mooi om te zien dat de jongedame zoveel oog voor de natuur heeft.

Het was weer genieten! Maar voor nu zijn we even uitgeteld.