Ganzen...

Donderdagavond kwam Arjan de kamer in, met zijn telefoon in de hand en een grote glimlach op z'n gezicht vraagt hij: "Hebbie het druk morgen?"

Die grijns herken ik, dus dan voel ik hem al aankomen, de plannen voor morgen schuiven in mijn hoofd al op. (Boodschappen doen, zó niet mijn hobby, dus dat schuift makkelijk)

Eh... nee, niet druk morgen, denk ik...

Uur of 5 op de ganzen?

Samen? Ja tof!! Doen we!

Wat super gaaf zo'n uitnodiging voor mijn laatste vakantiedag!

Zo vaak krijgen we dit soort uitnodigingen niet. Dus super blij dat Gerrit ons dit mooie aanbod doet.

Ik duik het tuinhuis in en verzamel de ganzenlokkers.

Samen zetten we het een en ander alvast in de auto, lokkers, laarzen, krat voor de eventuele buit, ganzenfluit en een 'flesje' voor de jachthouder. We kijken welke munitie we mee gaan nemen.

Ik leg mijn kleding klaar en doe mijn mes aan mijn broeksriem. Ook leg ik alvast een ontbijtreep klaar, ik functioneer 's morgens niet op mn best. Maar als we gaan jagen, dan lukt bijna alles, behalve ontbijten.

Wekker op 4.20 uur eh... oeps.... tja... je moet er iets voor over hebben.

Maar vroeg naar bed dus.

De andere morgen nemen we de geweren in de foedraal mee een rijden zo'n 20 minuten naar de afgesproken plaats. Weinig verkeer op de weg. Er staan al wat auto's bij aankomst en er schuiven er na ons nog wat aan.

We begroeten elkaar op gepaste afstand, gek hoor, normaal schud je elkaar hartelijk de hand.

We rijden door naar een boerderij waar we op het erf kunnen parkeren. De bewoners zijn naar het dorp verhuisd dus er wordt niemand wakker van ons.

jagerslatijn bij het ochtendgloren

We trekken allemaal onze laarzen aan en dat blijkt later maar goed ook. Met volle bepakking lopen we in het donker over de stoppels, achter de jachthouder met zijn maat aan. Pfff die mannen hebben lange benen zeg, we houden ze net bij.

Bij de slootkant aangekomen zetten we de lokstal uit. Plastic en stoffen ganzen die lijken op grauwe gans of Canadagans moeten er straks voor zorgen dat de ganzen nieuwsgierig worden en dichtbij willen komen.

De dag ervoor zaten hier wel 1.000 ganzen, helaas is de slootkant al helemaal kaal gemaaid dus hebben we bijna geen dekking.

Na het uitzetten van de stal kletsen we nog wat, jagers verhalen.... vaak net zoiets als visserslatijn

We zakken de slootkant in, de hondenmensen zo'n 200 meter rechts van ons. De wind waait lekker van rechts, we verwachten dat de ganzen van links invallen, landen doen ze tegen de wind in. We spreken af, Arjan en ik de linkse en de jachthouder en zn maatje de rechtse uit een groep.

de zon komt langzaam op

De zon komt langzaam op en de sloot is precies 1 laars diep. Net een 'slokje' over de rand van mijn laars gekregen. Ik stamp een klein stukje graspol platter om steun te hebben voor mijn voeten en maak met het stro wat er ligt een hoopje waar ik mijn munitietas achter zet en zelf wat achter kan duiken.

Ik leg mijn lege geweer aan om te zien hoe ik overeind kan komen als het nodig is, nog even een kuiltje maken voor mijn knie...

Stoppels zijn echt scherp! 's Avonds heb ik dan ook hier en daar wat schrammen en blauwe knieën van de stoppels en harde grond.

Geweer laden en dan is het hangen en liggen tot we wat zien.

Dat duurt nog best lang, de ganzen slapen wél uit vanochtend. Ze kunnen van de Volkerak komen, rechtsvoor ons of vanaf de Grevelingen rechtsachter.

We kletsen wat en turen... ze zijn laat! Als het al flink licht is zien we de eerst ganzen van rechts aankomen.

Bukken! We hangen plat in de slootkant en ik verdraai zowat mijn nek om toch omhoog te kijken. Komen ze? Zakken ze? Ja ze zakken, ze vliegen over, het zijn grauwen, ze draaien en vallen in... als de pootjes 'uit gaan' komen we omhoog uit de sloot, aanleggen, richten, ik kies de één na achterste, korrel net voor de kop, het schot is er uit... de gans vouwt dubbel en valt. Er vallen er 4. De rest maakt snel hoogte, de buur schutter raakt er nog een.

De honden sprinten het veld op en halen snel de eerste 5 ganzen binnen.

Een tweede groep die er achteraan kwam maakt snel hoogte en vliegt over. Wauw! Hoe tof is dit!

We duiken weer weg en wachten.

Er komen zo een paar groepen ganzen. Aanleggen, richten, schieten, richten, schieten. Yes een doublet! Al is dat nooit helemaal zeker... als de eerste vier van de zes gevallen zijn blijven er nog twee over voor vier geweren dus dat doublet deel ik met manlief . Ze vielen alle zes! De honden het veld op, eerst de verre halen, één komt op de terugweg langs een gans die nog blijkt te leven. De hond wisselt razendsnel en brengt eerst de levende binnen en haalt daarna de andere gans. Wat mooi! Zo hoeft een dier niet onnodig lang te lijden en komt al het wild keurig binnen. Wat een samenwerking!

Een van de honden apporteert vandaag voor het eerst warm wild. Dat is niet te merken hoor, prachtige apporten! Zelfs een eend die ver afgedwaald is en weggekropen in een volgende sloot komt aan het eind van de jacht keurig binnen. Top hond, Henk!

Veel ganzen vliegen over, ze komen van ver dus ze vliegen hoog. Daardoor zien ze ons ook sneller en vliegen hoog over naar een volgend perceel waar ze voedsel kunnen vinden.

Einde jacht, ik ben toch wel blij dat ik uit het slootje kan klimmen en weer stevige grond onder mijn voeten heb. Ik weet nu al dat ik aankomend weekend stevige spierpijn zal hebben.

We verzamelen alle lokkers en lopen terug naar de boerderij. Daar leggen we het tableau 21 ganzen en 1eend.

We drinken koffie met elkaar en genieten na.

Fellow bij het prachtige tableau

Het was een prachtige ochtend! En zó belangrijk om de schade aan de omliggende velden te beperken. Veel mensen weten niet hoeveel schade ganzen kunnen doen aan bijvoorbeeld grasland, sperziebonen, rode bieten, suikerbieten en noem maar op.

Daarom moeten er ook ganzen en eenden geschoten worden zodat we naast vlees, ook heerlijke groenten kunnen blijven eten.

Een van de voorjagers krijgt een gans aangeboden met de vraag, om te eten of te trainen? Ja om te trainen hoor... ik weet niet hoe ik die schoon moet maken.

De juf in mij legt het graag uit... toch goed dat ik mijn mes aan mijn riem heb gehangen. Tussen de auto's geef ik twee voorjagers een snelcursus 'borsten uitsnijden'. De voorjager gaat blij naar huis met de ganzenborsten. Wij krijgen ook wat ganzen mee en geven de jachthouder uiteraard nog een lekker flesje als dank.

Borstvlees in de rook

Thuis breng ik de ganzen in de koelcel bij een vriend van ons en ga eerst snel boodschappen doen. Ondertussen heb ik contact met een vroegere buurman die ook graag eens mee wilde kijken bij het panklaar maken van gevederd wild. Rond een uur of 13.00 begin ik samen met hem, het is een snelle leerling. 

Ik geniet ervan en ik besef me dat ik het lesgeven dus echt heel erg gemist heb. Vanaf maart geef ik al les vanuit huis, maandag weer eens in mijn lokaal kijken, de boel wat opruimen en klaarmaken voor het nieuwe schooljaar.

Pootjes in de olie

De ganzenborsten gaan zaterdag de rookkast in en de pootjes wil ik van de week konfijten. Dat wordt weer smullen van dit heerlijke, eerlijke vlees.

Dankbaar voor wat we mogen doen in de natuur.