Mijn eerste gans...

En dan begint het schoolleven weer.

Maandag 2 september een hele dag vergaderen... leuk om je collega's weer te zien. Ben jij nog weggeweest deze zomer?

De ene ziet nog bruiner dan de ander... ik niet, ik zie wat bleekjes.

Waar ben jij geweest?

Oost-Duitsland, niet bepaald het zonnigste vakantieoord en overdag hebben we veel geslapen.

Oh?

Ja, we hadden onze geweren mee en zaten 's morgens rond 4.00 uur in het bos. Na het ontbijt slapen en 's avonds weer het bos in. Het is een beetje andere vakantie dan de gemiddelde docent hè.

Oh, en nog wat 'gevangen'?

Ik niet, ik heb nog wel onder een reebok doorgeschoten, inschattingsfout gemaakt... hij stond dichterbij dan ik dacht, te laag aan ghouden.

Er is nog nagezocht met een hond maar die vond geen spoor. Gelukkig zagen we hem de andere dag ongedeerd lopen.

Het was een prachtige vakantie waarin ik super veel geleerd heb!

Zo begon mijn werkweek.

Op dinsdag ben ik thuis en ga ik mijn lessen voorbereiden. Druk met mijn hoofd in het schoolwerk zie ik even niets op mijn telefoon.

Buitje in de slootkant

Na een tijdje zie ik dat er gebeld is, Corina, hé dat is interessant...

Corina is de partner van Sjaak. Sjaak ken ik nog van 'vroeger'. Hij heeft de jacht rond de boerderij van mijn ouders. Ik vond het altijd razend interessant als ze bij ons kwamen in die groene kleding en met al die stoere verhalen. Van mijn moeder mocht ik altijd alleen maar 'ons eigen lapje' mee lopen.

Nooit bedacht dat ik nog eens met hem in een slootje zou staan, hij ook niet trouwens, hij had eerder mijn broer verwacht.

Sommige mensen zeggen wel eens, doe je dit wel echt omdat je het zelf wil? Als jij Arjan niet had leren kennen was je vast geen jager geworden... Daar zit misschien wel wat waarheid in, maar een buitenmens ben ik altijd geweest.

Ik ben opgegroeid met mn voeten in de klei, ik kende deze manier van leven al en ben heel blij en dankbaar dat ik nu weer af en toe in de modder sta en kan deelnemen aan de natuur. Ik bel Corina terug en hoor haar prachtige Brabantse stem... ik dacht nog te weten dat jij woensdag vrij bent, gaan jij en Arjan morgen mee op de ganzen?

Eh... ja heel graag!

Helaas kan Arjan zich die middag niet vrijmaken op zijn werk en zal ik alleen gaan. De avond voor vertrek leg ik al mijn spullen al gereed. Woensdagochtend kan ik nog snel even wat voor school werken, geweer uit de kluis halen en daar ga ik...

We beginnen de middag met wat broodjes en een heerlijke kop goed gevulde soep gemaakt van de voorloper van een ree. Heerlijk! De gastvrouw heeft er iets bijzonder smakelijks van gemaakt!

Onder tussen druppelen alle genodigden binnen. De sfeer zit er al snel goed in en terwijl we wachten tot de ergste bui over is, lachen we wat af met elkaar.

zon op de lokstal

We vertrekken richting het jachtveld. We splitsen ons op in 2 groepen. Als we bij het rode bieten veld aankomen vliegen er al zo'n 300 ganzen weg... hmm balen... als die nog terug komen zijn ze vast héél voorzichtig. We zien onderweg naar de sloot veel schade en rode uitwerpselen.

We zetten de lokstal uit, we zoeken onze plek, drie schutters in de slootkant achter de lokkers, één over de watergang in de hut. De hondenman zit achter een kuubkist met zijn honden. Net over de watergang zit Corina met haar honden in hun luxe jachthut met serre. De zoon van Sjaak zit bij haar met zijn dochtertje, ze gaat vandaag voor het eerst mee op jacht. Super tof dat dit meisje ook al zo geïnteresseerd is.

We duiken weg tussen het riet, de sloot is best diep, het is echt even zoeken hoe je het beste kunt staan en toch wendbaar genoeg bent. Droge voeten houden is ook wel prettig.

Eén eenzame gans durft het aan om te komen kijken wat er te doen is hier. Ik laat hem dichtbij komen en leg aan, bam... mijn buurman schiet en hij valt als een baksteen naar beneden. Er wordt gejuicht en gezwaaid naar me met hoed en pet... haha, ik was het niet hoor!

Het duurt best een tijdje voor we weer wat ganzen in het luchtruim ontdekken, wachten tot ze dichtbij komen, wachten wachten wachten… omhoogkomen schieten en.... mis! Veel te vroeg geschoten, er onderdoor!

Zo volgen er nog een paar clubjes en mijn buurgeweren kunnen er wat arresteren.

Ik betrap mijzelf op 'prikken'... ik zwaai niet goed mee met de gans, en dan mis je hem geheid! Ik moet echt meer oefenen, ik schouder ook niet goed en weet na een paar schoten dat mijn schouder deze week weer allerlei kleuren zal krijgen.

Er komen af en toe groepjes ganzen aan, ze blijven hoog en het lijkt of ze voor de lokstal wegdraaien... het vliegt niet zoals we verwacht hadden, dat is jacht, je kunt het niet sturen.

Dan komen er 4 brandganzen, ze komen mooi van links ingevlogen, ik pak er één op en schiet, hij valt! Yes! Yes! Er vallen 3 ganzen uit de groep van 4, maar ik heb mijn eerste gans geschoten!

De 4e gans komt terug om te kijken waar zn vriendjes blijven, dat had hij beter niet kunnen doen, ook hij wordt geschoten door mijn buurman.

De avond valt, de hond doet nog een mooie nazoek

Het is een prachtige middag! We genieten van het mooie weer, van af en toe een bui, van super mooi hondenwerk, van elkaar, van het complete schouwspel wat jacht heet. Stiekem mis ik manlief wel hoor, hij had er heel graag bij willen zijn.

We ruimen op en lopen weer richting de auto's, de mannen uit het andere veld komen ook onze kant op. We leggen het tableau uit.

Totaal 11 grauwe, 29 brandjes, 21 eenden, 6 duiven en 1 kauw. De boer komt ook nog even kijken en is blij met ons werk.

En dan volgt het onvermijdelijke... bij het schieten van je eerste gans hoort ook een ritueel. Ik wordt flink ingesmeerd met ganzenbloed door Piet, extra bijzonder dat deze legendarische man het doet. Een ieder die hem kent zal wel begrijpen dat ik dat echt een héle eer vind.

Het Horrido wordt mij toegezongen en we drinken met elkaar een glaasje jachtbitter.

We mogen allemaal wat wild mee naar huis nemen, ik word rijk bedeeld, heerlijk!

We nemen hartelijk afscheid van elkaar en ik bedank nogmaals voor deze prachtige kans die ik kreeg!

Het is al laat als ik thuis kom, het wild leg ik in de koeling bij vrienden.

Donderdag, de dag erna, begin ik met de eerste lessen van het nieuwe schooljaar. Aan nieuwe klassen stel ik mij voor, ik laat dan ook een foto van onze vier honden zien en kom dat automatisch bij het onderwerp 'jacht'. De jeugd is er veelal oprecht nieuwsgierig naar en de vragen komen los. Zo probeer ik op mijn manier de jacht wat breder bekend te maken.

Vrijdag haal ik het wild op en leg ze op de tuinbank, wat is het toch mooi en bijzonder. Het is nog heerlijk weer en ik besluit buiten te slachten. Ik begin met de grauwe ganzen, borst kaal plukken, insnijden, borsten bloot leggen, langs het borstbeen naar buiten snijden, bovenaan de schouder losmaken en voila! Een prachtig stuk vlees! Ook de poten van de grauwe haal ik er af. Daarna zijn de brandjes aan de beurt, ik dacht eerst nog om er één op te laten zetten, maar toch maar niet, het is goed zo... ik bewaar wel wat veren van de brandganzen, daar kan ik misschien nog wel wat mee.

Dan de eendjes en de duiven, de laatste pluk ik helemaal en haal de vleugeltjes er af om saus van te maken.

Tijdens het slachten beleef ik de middag nogmaals, wat was het een prachtige dag!