Zaterdagochtend 4.20 uur gaat mijn wekker. Tegen 5 uur ben ik bij het eerste perceel luzerne. De dronepiloot is er al.
Vandaag hopen we weer een paar percelen af te zoeken vóór de maaier komt. Als er reekalveren liggen hopen we die eruit te krijgen zodat ze niet dood gemaaid worden.
Terwijl we staan te wachten zien we al een geit uit het perceel lopen en even later ook een bok. De bok springt blaffend weg, de buurt is alvast gewaarschuwd dat wij er zijn.
Als iedereen er is wordt de drone gestart en die vliegt in rechte banen over het perceel. Al snel zien we twee plekken oplichten en met de camera zijn er duidelijk reekalfjes te zien.
 |
| De dronepiloot zoekt nauwkeurig het hele perceel af |
 |
| Rechts van het groene vierkant lichten twee puntkes op. Reekalveren! |
De lange handschoenen komen te voorschijn en we nemen een walkietalkie mee. Zo blijven we in contact met de dronepiloot en kan hij ons heel gericht naar de plaats van het kalf sturen. Nog een paar stappen... het kalf springt op en rent naar de andere kant van het perceel.
 |
| Nog twee stappen... |
Deze zijn al behoorlijk groot en o wat zijn ze vlug! We proberen nog eens om er een te pakken te krijgen maar helaas. Deze twee zijn al zo snel en sterk, die redden zich hopelijk zelf wel. Hier zaten 4 kalveren in waarvan er twee het naastgelegen bos zijn ingegaan.
In het tweede perceel is al snel een warme plek te zien. De drone zakt en schakelt over naar normale camera. Nog iets zakken en goed op het schermpje kijken en we zien een dikke haas zich platdrukken in de luzerne. Ja hazen zitten er meer dan genoeg! Die zijn zo snel en gaan ook weer snel terug het perceel in. Eruit halen heeft daarom geen zin en geeft juist meer stress voor het dier.
Iets verderop toch reekalfjes op de camera. We gaan er rustig op af. Ook deze zijn snel. Wel een stuk kleiner dan de vorige. Deze kunnen zelf nog niet de sloot over maar sprinten met hoge sprongen weg. Helaas krijgen we ze niet te pakken.
De dronepiloot werkt het veld verder uit en vindt in de hoek nog een warme plek. We gaan er op af. Het is een kalfje en deze blijft stokstijf staan. Als een van ons hem bijna te pakken heeft sprint het weg. Balen! Weer mis...
 |
| Het kalf staat stil... klaar om weg te sprinten. |
 |
| Bijna te pakken... maar helaas was het te snel |
Ik probeer er nog achteraan te gaan maar het kalf is zó snel en zó wendbaar. En luzerne loopt voor ons niet makkelijk. Het is onbegonnen werk.
In het derde perceel vinden we geen kalveren. We gaan rond 7.00 uur aan de koffie.
Er wordt contact gelegd met de loonwerker en we krijgen het nummer van de chauffeur. Rond half 8 bellen we met hem en we vragen of hij langzamer wil rijden. Hij is welwillend en het plan is nu dat een van ons met de machine meerijdt om zo wat extra ogen erbij te hebben en de kalveren toch te kunnen sparen.
Later hoor ik dat er tijdens het maaien in de eerste twee percelen zeven kalveren zijn gezien. Precies het aantal van die morgen. Ze zijn alle zeven nog springlevend! Later op de dag zijn er ook geen kraaien gezien, als die aanwezig zijn ligt er meestal een dood dier. En de geit staat met twee kalfjes achter het bos.
Waardevol om zo in samenwerking te mogen zorgen voor de natuur!
